The very very last one: Israel & Jordan

En dan is het nu echt afgelopen, mijn 5 maanden durende avontuur. Afgesloten met een geweldige reis in Israel. Zondagavond de 19e daar aangekomen, samen met Laura, het Duitse meisje met wie ik ben gaan reizen. Vlucht was prima, aankomst ging minder soepel. Ik zag er waarschijnlijk nogal achterdochtig uit want kreeg bij de paspoortcontrole allemaal vragen op me afgevuurd: wat ik kwam doen, waar ik hiervoor was geweest, wat ik studeerde, waar ik studeerde, met wie ik was, waar ik verbleef etc. Moest Laura, die al was door gelopen, zelf terugroepen zodat zij het bewijs kon laten zien van het hostel dat we geboekt hadden, belachelijk! Daarna ging alles gelukkig goed en kwamen we al snel bij ons hostel aan in Tel Aviv. Was wel even wennen hoor, om weg te zijn uit Istanbul. Het vreemdste was dat iedereen ineens goed Engels sprak, de taxi- en buschauffeurs, verkopers op de markt, iedereen op straat. Grote opluchting na 5 maanden moeilijk gecommuniceerd te kunnen hebben met inwoners. Daarnaast was het verkeer veel minder chaotisch; geen getoeter om je heen tot je er hoofdpijn van hebt en zomaar ineens het zebrapad over kunnen steken omdat auto's voor je stoppen! Dat iedereen goed Engels sprak, was trouwens maar goed uit. Want waar je in Turkije nog wel een heel klein beetje uit de voeten kan met de taal, bijv. met verkeersborden en menukaarten, was dat in Israel echt onmogelijk. Ze spreken daar Hebreeuws en Arabisch, twee talen met een alfabet dat uit tekens bestaat, dus geen enkel woord valt te begrijpen. En ze lezen daar trouwens ook van rechts naar links, wat best grappig is.

Zondagavond zijn we gaan eten met 2 jongens uit Istanbul die ook een weekje naar Israel gingen. Maandag hebben we de stad goed verkend. Was een klein gedeelte oud centrum, met een aantal historische gebouwen, een heel erg leuke markt en natuurlijk het heerlijke strand waar we lekker hebben rondgelopen. Ook al is het winter in Israel, de temperaturen lagen vaak boven de 20 graden. Heerlijk t-shirt weer dus, al kon het 's avonds wel afkoelen. Omdat Tel Aviv bekend staat om het nachtleven, wilden we dat die avond natuurlijk ontdekken. Helaas bleek maandag niet de juiste avond te zijn er was er weinig te beleven qua uitgaan. Nog wel even een gezellig barretje ingegaan met 2 Israëlische jongens met wie we aan de praat raakten toen we de weg vroegen.
Dinsdagochtend was het tijd om Tel Aviv te verlaten en de bus te pakken naar Jeruzalem. Had nooit verwacht dat ik ooit in die stad zou komen. Het klinkt zo ver en onwerkelijk, en had het ook nooit eerder in m'n hoofd gehaald om het te bezoeken, maar vond het wel echt bijzonder om er te zijn. Zo veel historie heeft die stad, en allemaal zo ingewikkeld, dat m'n hoofd het af en toe even niet meer aan kon haha. We hadden geen boekje over Israel en we wisten er allebei amper iets vanaf. Heel handig was dat natuurlijk niet, maar we er zijn eruit gekomen. Overdag gingen we veel dingen bezoeken en dan 's avonds aan de studie op internet om informatie op te zoeken wat we gezien hadden. Na dinsdagmiddag te zijn geïnstalleerd in het hostel zijn we op weg gegaan naar de oude stad van Jeruzalem, het deel waar eigenlijk de belangrijkste dingen te zien zijn. De stad ligt tussen hoge muren en als je de stadspoort binnenloopt is het of je 1000 jaar terug in de tijd stapt. Heb het alleen nog maar in films gezien dat een stad echt binnen stadsmuren ligt, en vond het heel erg mooi om te zien. Eerst dacht ik dat binnen de stadsmuren alleen maar de toeristische marktjes en historische gebouwen lagen, maar het bleek dat er ook gewoon een paar duizend mensen woonden! Dit zijn voornamelijk Joden, die we makkelijk konden herkennen aan hun pakken, hoeden en keppels (soort petjes) die ze droegen. Ooh en laten we vooral die lange gekrulde plukken haar naast hun oren niet vergeten. Erg apart en traditioneel hoe die mensen erbij lopen. De stad is opgedeeld in vier wijken: het Armeense, Christelijke, Islamitische en Joodse deel. In elke wijk hangt een andere soort sfeer en zie je andere mensen lopen.
We besloten de oude stad van Jeruzalem de volgende dag goed te gaan bekijken en zijn die middag naar de Olijfberg geweest, een berg net buiten de stadsmuren. Vanaf hier had je een erg mooi uitzicht en er waren een aantal interessante dingen te zien, zoals de tuin van Gethsemane (de plek waar Jezus zou hebben gebeden de nacht voor de kruisiging) en the tomb of the Virgin, de plek waar Maria begraven zou zijn. Maar in Efesus, in Turkije, ben ik ook al op een plek geweest waar ze begraven zou liggen dus het is natuurlijk altijd maar de vraag wat waar is van al die verhalen die rondgaan. Die avond gezellig ergens gegeten in het nieuwe centrum van Jeruzalem, waar je leuke winkels, restaurantjes en barretjes hebt, en in het hostel nog wat anderen uit Istanbul tegengekomen. Die twee jongens die ook in Tel Aviv waren, en nog twee anderen van onze universiteit die ook aan het reizen waren. Leuk om elkaar af en toe tegen te komen en tips en verhalen uit te wisselen!
Woensdag zijn we de oude stad gaan verkennen, allereerst met een guided tour en toen nog zelf. De guided tour was een snelle wandeling waarbij we langs de belangrijkste plekken liepen en informatie kregen, dat konden we wel gebruiken! Tijd om dingen goed te bekijken of in kerken te gaan was er niet, dus dat hebben we daarna zelf nog gedaan. Even geklaagd bij de klaagmuur (wat in het Engels 'wailing wall' of 'western wall' heet. Toen ik vertelde dat we het in Nederland 'complaining wall' noemen werd ik hard uitgelachen door de Israëliërs), en de 'Church of the holy sepulcher' bezocht, de plek waar Jezus gekruisigd zou zijn en begraven zou liggen. Dit bleek later, want op het moment zelf wisten we niet waar we naar keken. Maar omdat er zo'n grote rij stond dachten we het zal vast bijzonder zijn laten wij ook maar een kijkje nemen. En het was ook erg bijzonder natuurlijk; ontroerde mensen die op hun knieën gingen en het graf kusten. En dan ik ertussen die natuurlijk weer keihard m'n hoofd stootte toen ik onder het deurtje door liep, en toen heel per ongeluk en automatisch begon te vloeken. Wat was ik blij dat die mensen geen Nederlands spraken want vond het erg gênant. Toen we alles binnen de stadsmuren wel een beetje hadden gezien, zijn we nog even naar een plek gegaan waar King David, de persoon waarmee de geschiedenis van Israel een beetje begon, begraven ligt en de kamer van Jezus' laatste avondmaal. Toen was het wel weer genoeg geschiedenis, en zijn we die avond mee gegaan met een kroegentocht door Jeruzalem. Jeruzalem is niet echt een party stad maar we hebben op zich nog wel wat leuke barretjes en een kleine discotheek gezien. En het was gezellig met de anderen uit het hostel.
Heel hard gefeest hebben we niet, want we moesten de volgende dag half 7 ons bed uit voor een trip naar Masada, Ein Gedi en de Dode zee! Masada is een berg in de woestijn, en op die berg was vroeger een dorp. Je kon naar boven met de kabelbaan of lopend. Dat laatste konden wij wel aan dachten we, en als arme studentjes konden we eigenlijk ook het geld voor de kabelbaan niet missen, dus het werd 2 km omhoog klimmen. Met ongeveer 30 graden. Toch best wel zwaar, en met rooie, bezwete koppen kwamen we hijgend boven. Wel echt gaaf om in de woestijn te zijn voor het eerst van mijn leven! Al zag ik meer vlaktes van zand voor me als ik aan woestijnen dacht, maar blijkbaar zijn er dus ook bergwoestijnen. Daarna de tocht voortgezet naar Ein Gedi, een oase, waar we over een pad liepen langs mooie watervallen. Was wel even lekker na die hitte en droogte waar we net vandaan kwamen. Toen was het tijd voor de Dode zee, waar we allebei al weken naar uitkeken. Het was misschien een klein beetje koud om de zee in te gaan maar het was te doen. En leuk dat het was!! Het is lastig te beschrijven hoe het voelt, maar dat drijven is echt heel grappig. Zwemmen kan niet echt, want als je op je buik ligt worden je benen een soort van omhoog geduwd en kun je er dus niks mee. Ook de modder op de bodem was erg leuk en we hebben onszelf even een lekkere peeling gegeven.
Die avond nog even 'aan de studie' gegaan om informatie op te zoeken voor de volgende dag en toen heel vroeg gaan slapen want zo'n lange, drukke dag na 4 uurtjes slaap hakt er best wel in.
Vrijdag was alweer onze laatste dag in Jeruzalem. We hebben 's ochtends de bus gepakt naar Bethlehem, wat maar een half uur verderop ligt. Bethlehem ligt in de West Bank, het gebied van de Palestijnen. Op de weg erheen merkten we er niks van dat we een grens over staken, maar op de terugweg kwamen er ineens 2 soldaten met enorme geweren de bus in om iedereens paspoort te controleren. Best heftig! We zijn ook een kijkje gaan nemen bij de seperation wall, de muur die het Israëlische en Palestijnse gebied scheidt. Het belangrijkste was natuurlijk de Church of nativity, de plek waar Jezus is geboren. Mooie kerk en bijzonder om te zien.
Toen we weer veilig terug waren in Jeruzalem hadden we nog een middagje om de oude stad te bekijken. We hadden het meeste wat we wilden zien al gedaan, en daarnaast was veel gesloten door de Arabische rustdag die op vrijdag valt (nooit geweten) en Joodse shabbat (rustdag voor de Joden) die eigenlijk zaterdag is maar vrijdag bij zonsondergang al begint. Om 3 uur begon een wandeling door Via Dolorosa, de tocht die Jezus zou hebben afgelegd naar de plek waar hij is gekruisigd. We hadden die weg al eerder gelopen, maar hadden er geen idee van dat er allemaal belangrijke stops waren (zoals waar hij is gevallen, waar hij afscheid van z'n moeder nam). Omdat die tocht van Jezus en de kruisiging op een vrijdag was wordt nu elke vrijdag die tocht gelopen door Christenen, en toeristen die het gewoon interessant vinden om mee te lopen, zoals wij dus. Het was echter erg druk en niet echt fijn om tussen te lopen dat we al snel zijn afgehaakt, om 'm wat later alleen te lopen (we hadden inmiddels een boekje kunnen regelen met info). Toen was het wel weer genoeg geweest en zijn we door de normaal zo drukke stad, waarin nu het meeste dicht was en weinig mensen meer over straat liepen (behalve alle Joden die op weg waren naar de Synagoge) terug gelopen naar ons hostel. We waren blij dat we ons hadden opgegeven voor het Shabbat diner in het hostel die avond, want werkelijk geen restaurant of supermarkt was nog open. Shabbat diner wordt elke vrijdag door dat hostel waarin we verbleven georganiseerd; er wordt lekker gekookt en dan met een grote groep gegeten. Was een leuk afsluitend avondje in Jeruzalem!

Zaterdag voornamelijk doorgebracht in de bus richting Eilat, een plaats in het zuidelijkste puntje van Israel. Liset, meisje uit Istanbul die eerst met iemand anders aan het reizen was, is vanuit hier met ons mee gegaan, want zij zou hierna samen met Laura door Jordanië gaan reizen. Na zaterdagavond nog even door Eilat te hebben rondgelopen met z'n 3en en een lekkere pizza aan de kust te hebben gegeten, was het de volgende dag tijd om alleen verder te gaan. Misschien minder gezellig dan samen met iemand, maar toch ook wel weer spannend en leuk. En een goede test om te kijken hoe ver ik kom als ik echt op mezelf ben aangewezen, en hoelang ik het met mezelf uit zou houden!

Ik had via het hostel geboekt om een dag naar Petra, plaats in Jordanië, te gaan. Ik zou die zondag om half 7 's avonds worden opgehaald, dus besloot overdag nog even lekker naar het strand te gaan, aangezien het 27 graden zou worden. Helaas was het erg bewolkt en had ik het na een uurtje op het strand liggen wel gezien. Omdat ik ook al de hele stad door was gelopen, het winkelcentrum had verkend, en verder weinig te doen had, besloot ik maar te gaan hardlopen. Heerlijk hardlooptochtje gemaakt over de boulevard, het mooie strand, tussen de palmbomen door en met uitzicht op de ondergaande zon. Genieten!

Met die tour die ik had geboekt had ik voor de optie van 2 dagen gekozen, waarin je zondagavond al naar Jordanië zou gaan, in een hotel in de kustplaats Aqaba zou verblijven, en de volgende dag zou worden opgehaald om naar Petra te gaan. Helaas bleek ik de enige te zijn die hiervoor had gekozen en was ik dus alleen in Aqaba. Nog wel in de stad rondgelopen in m'n eentje, en even met een Jordaneense jongen die tegen me begon te praten. Toen hij vertelde dat hij op zoek was naar een 'wife' en of ik dat wilde zijn heb ik maar hartelijk bedankt. Vond de stad verder ook niet erg leuk dus ben vroeg gaan slapen. Na een lekker luxe ontbijtje de volgende morgen (waar ik maar heel even van kon genieten omdat ik een half uur te vroeg werd opgehaald) was het tijd om naar Petra te gaan. Dit keer gelukkig wel met een bus vol anderen! Een Russisch meisje was ook alleen dus ben daar mee opgetrokken die dag. Petra is een eeuwenoude stad tussen de rotsen, en is een van de zeven wereldwonderen. Erg mooi om te zien! En wat ik misschien nog wel leuker vonden dan de kloven en de grotten zelf, waren alle ezels, paarden en kamelen die er rond liepen. Met allemaal Jordanen ernaast die je probeerden over te halen om een ritje te maken. We hebben een ritje op een paard gemaakt (wat in de tour zat inbegrepen), en kreeg even later ook nog de kans om een ritje op een ezel te maken, toen ik met de eigenaar van die ezel aan de praat raakte. Heb ik niet gedaan want vond ik zo zielig voor dat beest! Maar was wel leuk om met die jongen te praten, hij vertelde over z'n leven en dat hij in een grot woont en zo, echt bizar! Verder hadden die mannen daar allemaal superzwarte ogen, en wij vroegen ons af of dat natuurlijk was of make up. Het was geen make up volgens hen, maar kohl (gewoon make up dus). Zag er wel gaaf uit! Toen we terugliepen naar de bus werd ik aangehouden door een man die dat spul verkocht en van mijn ogen graag even 'arabic eyes' wilde maken. Daarna nog een lekkere Jordanees buffet lunch gehad en toen was het tijd om de bus terug te nemen, de grens over te steken naar Israel (wat trouwens lopend gebeurde) en weer naar m'n hostel in Eilat te gaan. Al met al een superleuke dag gehad!! Mooie dingen gezien en leuke mensen ontmoet. Dat is het voordeel van alleen zijn, je staat meer open voor anderen en gaat eerder met iemand praten.
Zo had ik die dag ook een Canadese jongen ontmoet, die met z'n vader op reis was. Zij zouden de volgende dag terug naar Tel Aviv gaan, net als ik. Ze hadden een auto gehuurd en hij bood aan dat ik wel mee kon rijden. Superfijn, scheelt geld en ook wat tijd (dacht ik). Gezellig ik de auto met 3 Frans sprekende mannen (ze hadden eerder deze week al een gekke 80 jarige man uit Frankrijk ontmoet die met hun mee was gereisd), weer eens wat anders. Uiteindelijk had ik er spijt van dat ik was meegereisd, want ze gingen langs Jeruzalem om daar nog even snel wat te bekijken. Dit duurde eeuwen en uiteindelijk waren we pas 6 uur ’s avonds in Tel Aviv. Had ik beter ’s ochtends naar het strand gekund en dan ’s middags de bus kunnen pakken..
Dinsdagavond nog even een drankje gedaan met iemand die ik kende in Tel Aviv. En woensdag overdag in m’n eentje op pad gegaan, en me eigenlijk best wel prima vermaakt! Eerst naar de markt, lekker rondgelopen en een grote bak aardbeien gehaald, om die vervolgens op het strand in het zonnetje op te eten. Toen ik een klein beetje aan m’n bruine kleurtje had gewerkt en het had gezien op het strand, besloot ik een fiets te huren om door de stad te gaan fietsen (wat je heel veel mensen zag doen). Leuk om weer even te fietsen, en ik kwam erachter dat Tel Aviv veel groter was dan Laura en ik dachten. Toen we er die week daarvoor waren dachten we het al snel gezien te hebben namelijk, maar blijkbaar een groot deel gemist. Toen ik klaar was met m’n fietstocht ben ik nog even gaan shoppen, en tegen de tijd dat de winkels dichtgingen was het alweer laat. M’n koffer opgehaald bij het hostel en toen wat gaan eten en drinken met die jongen van de dag daarvoor, die me vervolgens midden in de nacht naar het vliegveld heeft gebracht, goed geregeld dacht ik zo!
Ik was al gewaarschuwd dat ik minstens 3 uur voordat mijn vliegtuig zou vertrekken op het vliegveld moest zijn, en dan bleek niet voor niks. Ik dacht dat ik bij aankomst in Israel al veel te overdreven werd gecontroleerd, dit was nog tien keer erger! Bij de eerste paspoortcontrole kreeg ik weer 100 vragen op me afgevuurd, en geloofde ze mijn antwoorden blijkbaar niet want er werd een andere man bijgehaald die me nog meer vragen ging stellen. Toen werd ik naar de bagage controle gestuurd. En nee, m’n koffer moest niet gewoon op een lopende band door een machine, maar werd op z’n kop gekeerd en letterlijk alles werd gecheckt. Elk hoekje werd afgegaan met zo’n detector, elk klein tasje werd opengemaakt, alles werd overhoop gehaald. Het was super irritant en ik werd er echt boos om! Maar ik dacht ik kan maar beter verstandig mijn mond houden anders krijg ik nog meer problemen. Toen moest ik meekomen naar een apart kamertje waar ik lang moest wachten en toen werd ik van onder tot boven gecontroleerd. Zelf door m’n haar werd heen gewoeld, om te kijken of ik daar misschien een pistool had verstopt of een zakje drugs of weet ik veel waar ze naar zochten. Echt niet iets waar je op zit te wachten om 5 uur ’s nachts. Maar uiteindelijk mocht ik doorlopen, en het enige voordeel was dat ik tenminste niet meer zo lang hoefde te wachten tot m’n vliegtuig vertrok, want de drie uur waren inmiddels bijna om. Vluchten (moest overstap maken in Istanbul) waren prima, en heb lekker een beetje kunnen slapen. Op het vliegveld onthaald door mama, Sophie, Marly, opa en een paar vriendinnen met spandoeken en ballonnen! Superleuk, was echt een verrassing!!

En nu zit ik dus weer thuis, alsof ik nooit ben weggeweest.. Zo voelt het wel een beetje. Toch gek. Misschien komt het door de vakantie Israel, waardoor het nu lijkt alsof ik gewoon thuiskom van een vakantie, in plaats van thuiskomen na 5 maanden ergens anders te hebben gewoond. In ieder geval, het is fijn om hier weer te zijn en om iedereen weer te zien!! Ik heb er weer een geweldige herinnering bij, een hoop avonturen meegemaakt, leuke mensen ontmoet van over de hele wereld, en ben weer een hele ervaring rijker! Het is jammer dat de tijd altijd zo snel omgaat, maar ik denk dat dat alleen maar een goed teken is! Nu weer uitkijken naar de volgende reis dan maar.. (die voorlopig nog niet gepland staat hoor!).

Ik wil jullie allemaal nogmaals bedanken voor lezen van mijn blog, alle lieve reacties en al het meeleven! Is echt een heel fijn gevoel dat, ook al zit je zo ver weg, er nog steeds zoveel mensen zijn die aan je denken en benieuwd zijn naar wat je allemaal meemaakt. Dus: DANKJULLIEWEL!!!

Voor veel van jullie, tot vanavond (ik heb er zin in!) en anders tot snel een ander keertje!

Veel liefs