Good bye Istanbul
Blijf op de hoogte en volg Anne
20 Januari 2014 | Turkije, Istanbul
Daar zit ik dan, in het vliegtuig vanuit Istanbul, richting Israel. Net afscheid genomen van de laatste paar die hier nog over waren gebleven, van m'n huisgenoten, m'n kamer en natuurlijk van de stad. Een gek idee dat het nu over is, al voelt het toch niet zo heel raar om te vertrekken eigenlijk. Ik heb echt het gevoel dat ik op een lange vakantie ben geweest in plaats van 4,5 maand hier heb gewoond. En niet omdat ik alleen maar vakantie heb gevierd hoor, want ik heb meer dan genoeg gestudeerd. Maar de tijd is gewoon echt omgevlogen, dat ik me bijna niet voor kan stellen dat het echt al ruim 4 maanden geleden is dat ik hier aankwam op het vliegveld, de dodemans rit met de taxi naar Taksim maakte, een uur lang rond liep op het o zo drukke Istiklal street met m'n veel te zware koffers en de rest van het hele avontuur begon.
Ik zal eerst nog even vertellen hoe mijn laatste weekje in Istanbul is geweest. Maandag ben ik mijn residence permit gaan ophalen. Viel gelukkig hartstikke mee met wat voor ramp het was. Onze bewijs briefjes werden ergens op een balie neergelegd en er werd ons verteld dat we in de wachtkamer moesten gaan zitten. Naar die briefjes werd verder niet gekeken en opgeborgen werden ze ook niet. We zagen het dus al helemaal voor ons dat ze weg zouden waaien of kwijt zouden raken of iets. Gelukkig werden we na een half uurtje geroepen en was ik eindelijk in het bezit van het document wat mij legaal in Turkije liet verblijven. Daarna nog even wat sightseeing gedaan, de city wall en de chora church bezocht, (een van) de enige kerken die niet tot moskee is verbouwd. Maandagavond heb ik eindelijk eens met Judith afgesproken, dat meisje uit Gouda bij wie ik in het begin een paar nachtjes was blijven slapen. Verder was het er nooit meer van gekomen om iets te gaan doen, maar gelukkig hadden we die avond allebei tijd om gezellig ergens te gaan eten.
Verder heb ik afgelopen week veel aan m'n paper gewerkt en nog wat afscheidsetentjes/avondjes gehad. En natuurlijk nog even voor de laatste keer getennist. Heb de afgelopen maand gelukkig nog vaak genoeg kunnen tennissen, door het lekkere warme en zonnige weer. Heerlijk om midden in de winter buiten in het zonnetje te kunnen tennissen!
Donderdag naar een wijkje vlakbij Taksim geweest om te lunchen. Wijkje stond ook in m'n boekje dus die moest ik uiteraard nog even bezoeken. Helaas regende het (voor het eerst sinds lange tijd) dus echt veel hebben we niet gezien omdat we maar snel een restaurantje in zijn gedoken.
Vrijdag eerst een zak kleren weggebracht voor de Syriërs die hier op straat zwerven. Was een actie bedacht door een student, om kleren in te zamelen en aan de vluchteling uit Syrië te geven. Je ziet ze hier overal op straat zitten en bedelen, en kunnen het dus goed gebruiken. En ik had een hoop kleren die ik weg wilde doen of niet meer in m'n koffer pasten, dus kwam voor mij ook goed uit. Goed ingeschat hoeveel ik weg moest doen, want had net weer precies het aantal kilo's bagage wat mee mocht (net als op de heenweg). Toen naar Besiktas gegaan om m'n garderobe weer aan te vullen, haha als er iets weggaat moet er ook iets nieuws komen natuurlijk! Wel met de hoop dat ik niks leuks zou zien want eigenlijk paste het niet meer in m'n koffer.. Toch was een paar laarzen te verleidelijk om te laten staan, dus die moesten gekocht worden (om er vervolgens thuis achter komen dat ik ongeveer precies dezelfde al had, maar dat terzijde). Vrijdagavond voor de laatste keer uitgeweest in Taksim met de paar anderen die nog over waren gebleven in Istanbul. Vandaag zijn er 6 vertrokken (inclusief ik) morgen nog 2 en dan is iedereen wel weg uit Istanbul (van degenen waar ik mee om ging tenminste). Perfecte dag dus om vandaag te vertrekken!
Gister een leuke laatste dag gehad en alle hightlights nog even gezien! Niet in het echt, dan hadden we wel heel erg moeten haasten, maar in Miniaturk. Turkse madurodam! Van alle belangrijke, bekende gebouwen, paleizen en gebieden was een miniatuur gemaakt. Erg leuk om te zien. Vooral leuk om op de laatste dag te doen, omdat je dan overal al bent geweest en alles kunt herkennen. Gisteravond moest natuurlijk worden afgesloten met een dinertje bij aperitif, het studentencafeetje waar we zo vaak gingen eten. En toen was het tijd om m'n kamer op te ruimen en m'n koffer te pakken..
Vind het eigenlijk helemaal niet erg om weg te gaan. Heb het leuk gehad maar heb alles gezien en het is nu wel genoeg geweest. Misschien komt het ook omdat ik nog een leuke reis voor de boeg heb en niet direct naar huis ga. Maar nu naar huis gaan had ik ook prima gevonden, had niet nog een semester willen blijven. Istanbul is een leuke, heel erg mooie stad, maar niet een stad waar ik me volledig thuis kan voelen. Zal komen door de taal, de mensen (al zijn die wel echt heel leuk en aardig hoor!), de cultuur en de enorme chaos waar ik me dood aan kan irriteren. Mama hoeft dus niet bang te zijn dat ik hier ooit heen zal verhuizen (waar ze met Londen volgens mij nog steeds bang voor is, haha). Toch zijn er ook dingen die ik zeker ga missen. Allereerst, het eten! Ik weet nog dat ik de eerste avond naar de McDonalds ben gegaan, omdat ik al het onbekende eten wat ik zag maar niks vond en geen idee had wat ik kon eten. Dat is nu wel veranderd, vind het Turkse eten echt heerlijk! Gozleme, manti, de lekkere rijst, de gegrilde kip, de groenten, de soep, ik ga het allemaal missen (al heb ik ook wel veel zin in m'n bordje zuurkool met worst als ik thuis kom). Daarnaast wordt het een grote tegenvaller in Nederland dat alles zo duur is. Ik ben gewend uiteten te gaan voor 3 of 4 euro, de bus te pakken voor 30 eurocent en kleren te kopen voor rond de 10 euro. Dat gaat allemaal niet meer eenmaal weer in Nederland ben ik bang. Dat wordt even omschakelen, beter op m'n geld letten en weer zelf moeten gaan koken. :(
Al met al heb ik weer een super ervaring achter de rug; Istanbul goed verkend, kennis gemaakt met de Turkse cultuur, andere heel mooie gebieden bezocht, vele avonturen beleefd en veel nieuwe mensen ontmoet! Nu nog 10 dagen op reis in Israel en dan zit dit avontuur er weer op en moet ik maar weer aan het leventje in Nederland gaan geloven (waar ik toch stiekem ook wel veel zin in heb!).
Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het lezen van mijn verslagen en alle lieve, leuke reacties steeds! Was heel fijn om steeds te merken dat iedereen zo geïnteresseerd en meelevend was!!
Ik zal als ik thuis ben nog even een verslagje schrijven over hoe ik het heb gehad in Israel, al zal ik dat aan veel van jullie misschien ook wel persoonlijk kunnen vertellen op 31 januari, als ik iedereen weer zie. Erg veel zin in die avond!
Maar voor nu, görüşürüz!
Liefs Anne
Ik zal eerst nog even vertellen hoe mijn laatste weekje in Istanbul is geweest. Maandag ben ik mijn residence permit gaan ophalen. Viel gelukkig hartstikke mee met wat voor ramp het was. Onze bewijs briefjes werden ergens op een balie neergelegd en er werd ons verteld dat we in de wachtkamer moesten gaan zitten. Naar die briefjes werd verder niet gekeken en opgeborgen werden ze ook niet. We zagen het dus al helemaal voor ons dat ze weg zouden waaien of kwijt zouden raken of iets. Gelukkig werden we na een half uurtje geroepen en was ik eindelijk in het bezit van het document wat mij legaal in Turkije liet verblijven. Daarna nog even wat sightseeing gedaan, de city wall en de chora church bezocht, (een van) de enige kerken die niet tot moskee is verbouwd. Maandagavond heb ik eindelijk eens met Judith afgesproken, dat meisje uit Gouda bij wie ik in het begin een paar nachtjes was blijven slapen. Verder was het er nooit meer van gekomen om iets te gaan doen, maar gelukkig hadden we die avond allebei tijd om gezellig ergens te gaan eten.
Verder heb ik afgelopen week veel aan m'n paper gewerkt en nog wat afscheidsetentjes/avondjes gehad. En natuurlijk nog even voor de laatste keer getennist. Heb de afgelopen maand gelukkig nog vaak genoeg kunnen tennissen, door het lekkere warme en zonnige weer. Heerlijk om midden in de winter buiten in het zonnetje te kunnen tennissen!
Donderdag naar een wijkje vlakbij Taksim geweest om te lunchen. Wijkje stond ook in m'n boekje dus die moest ik uiteraard nog even bezoeken. Helaas regende het (voor het eerst sinds lange tijd) dus echt veel hebben we niet gezien omdat we maar snel een restaurantje in zijn gedoken.
Vrijdag eerst een zak kleren weggebracht voor de Syriërs die hier op straat zwerven. Was een actie bedacht door een student, om kleren in te zamelen en aan de vluchteling uit Syrië te geven. Je ziet ze hier overal op straat zitten en bedelen, en kunnen het dus goed gebruiken. En ik had een hoop kleren die ik weg wilde doen of niet meer in m'n koffer pasten, dus kwam voor mij ook goed uit. Goed ingeschat hoeveel ik weg moest doen, want had net weer precies het aantal kilo's bagage wat mee mocht (net als op de heenweg). Toen naar Besiktas gegaan om m'n garderobe weer aan te vullen, haha als er iets weggaat moet er ook iets nieuws komen natuurlijk! Wel met de hoop dat ik niks leuks zou zien want eigenlijk paste het niet meer in m'n koffer.. Toch was een paar laarzen te verleidelijk om te laten staan, dus die moesten gekocht worden (om er vervolgens thuis achter komen dat ik ongeveer precies dezelfde al had, maar dat terzijde). Vrijdagavond voor de laatste keer uitgeweest in Taksim met de paar anderen die nog over waren gebleven in Istanbul. Vandaag zijn er 6 vertrokken (inclusief ik) morgen nog 2 en dan is iedereen wel weg uit Istanbul (van degenen waar ik mee om ging tenminste). Perfecte dag dus om vandaag te vertrekken!
Gister een leuke laatste dag gehad en alle hightlights nog even gezien! Niet in het echt, dan hadden we wel heel erg moeten haasten, maar in Miniaturk. Turkse madurodam! Van alle belangrijke, bekende gebouwen, paleizen en gebieden was een miniatuur gemaakt. Erg leuk om te zien. Vooral leuk om op de laatste dag te doen, omdat je dan overal al bent geweest en alles kunt herkennen. Gisteravond moest natuurlijk worden afgesloten met een dinertje bij aperitif, het studentencafeetje waar we zo vaak gingen eten. En toen was het tijd om m'n kamer op te ruimen en m'n koffer te pakken..
Vind het eigenlijk helemaal niet erg om weg te gaan. Heb het leuk gehad maar heb alles gezien en het is nu wel genoeg geweest. Misschien komt het ook omdat ik nog een leuke reis voor de boeg heb en niet direct naar huis ga. Maar nu naar huis gaan had ik ook prima gevonden, had niet nog een semester willen blijven. Istanbul is een leuke, heel erg mooie stad, maar niet een stad waar ik me volledig thuis kan voelen. Zal komen door de taal, de mensen (al zijn die wel echt heel leuk en aardig hoor!), de cultuur en de enorme chaos waar ik me dood aan kan irriteren. Mama hoeft dus niet bang te zijn dat ik hier ooit heen zal verhuizen (waar ze met Londen volgens mij nog steeds bang voor is, haha). Toch zijn er ook dingen die ik zeker ga missen. Allereerst, het eten! Ik weet nog dat ik de eerste avond naar de McDonalds ben gegaan, omdat ik al het onbekende eten wat ik zag maar niks vond en geen idee had wat ik kon eten. Dat is nu wel veranderd, vind het Turkse eten echt heerlijk! Gozleme, manti, de lekkere rijst, de gegrilde kip, de groenten, de soep, ik ga het allemaal missen (al heb ik ook wel veel zin in m'n bordje zuurkool met worst als ik thuis kom). Daarnaast wordt het een grote tegenvaller in Nederland dat alles zo duur is. Ik ben gewend uiteten te gaan voor 3 of 4 euro, de bus te pakken voor 30 eurocent en kleren te kopen voor rond de 10 euro. Dat gaat allemaal niet meer eenmaal weer in Nederland ben ik bang. Dat wordt even omschakelen, beter op m'n geld letten en weer zelf moeten gaan koken. :(
Al met al heb ik weer een super ervaring achter de rug; Istanbul goed verkend, kennis gemaakt met de Turkse cultuur, andere heel mooie gebieden bezocht, vele avonturen beleefd en veel nieuwe mensen ontmoet! Nu nog 10 dagen op reis in Israel en dan zit dit avontuur er weer op en moet ik maar weer aan het leventje in Nederland gaan geloven (waar ik toch stiekem ook wel veel zin in heb!).
Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het lezen van mijn verslagen en alle lieve, leuke reacties steeds! Was heel fijn om steeds te merken dat iedereen zo geïnteresseerd en meelevend was!!
Ik zal als ik thuis ben nog even een verslagje schrijven over hoe ik het heb gehad in Israel, al zal ik dat aan veel van jullie misschien ook wel persoonlijk kunnen vertellen op 31 januari, als ik iedereen weer zie. Erg veel zin in die avond!
Maar voor nu, görüşürüz!
Liefs Anne
-
20 Januari 2014 - 01:21
Marly Scholten:
Het laatste reisverslag....wat gaat de tijd snel en wat heb je ontzettend veel gedaan en ook hard gestudeerd. Je hebt leuke mensen ontmoet en bent een mooie ervaring rijker. Nu heerlijk 10 dagen op welverdiende vakantie.
Lief van je om je kleding aan mensen te geven die het op dit moment hard nodig hebben !!!! Nou Annetje , kom maar snel weer naar huis GEZELLIG !!!!!!Tot gauw lieve nicht !!!! -
20 Januari 2014 - 08:21
Lisa:
Leuk verslag Annie! Ben super benieuwd naar Israël.. Maar ben ook wel weer blij als je daarna weer naar huis komt hoor!!
Geniet nog even
Xxx -
20 Januari 2014 - 10:50
Ellen Looijs:
Veel plezier in Israel, bijzonder land!! groet Ellen. -
20 Januari 2014 - 12:32
Willeke Heij:
Ha Anne,
Een mooie afsluiting; een reis door Israel,
Let goed op je portemonnai en laat je niet rondleiden door een zg aardige jongen,
dat gaat je altijd geld kosten. Veel plezier en een behouden thuiskomst, tot snel,
Willeke. -
20 Januari 2014 - 15:42
Tante Annie.:
Ha Anne,
Ik moest echt even lachen om dat verhaal van je kleding.
Het is wel een leuk idee weggeven en dan nieuwe kopen.
Als het zo weinig kost is het natuurlijk wel hartstikke leuk omdat te doen.
Je zal wel weer moeten wennen in Nederland.
Je verslagen zal ik missen. Dag Anne, tot ziens.
Tante Annie.
-
20 Januari 2014 - 22:52
Jettie:
Hey Anne,
Net met plezier je verslag gelezen.
Wat heb je het allemaal weer dik voor elkaar.
Afscheidsetentjes, werken aan je paper, nog even tennissen, kleding weggeven zodat de koffer weer dicht kan, kamer opruimen.
Alles weer dik voor elkaar!!!!!
Nu heerlijk genieten van je vakantie in Israel.
Veel plezier, goede terugvlucht en tot ziens in Gouda.
XX Jettie
Het is echt niet te geloven dat je al weer zo'n tijd weg bent. Toen je schreef over die rit met de taxi toen je aankwam en het gezeul met je zware bagage had ik het idee dat dat hooguit 2 of 3 maanden maanden geleden was :-) -
21 Januari 2014 - 10:07
Margreet:
Lieve Anne,
Als je de reacties op je laatste Turkse verslag leest, ben je misschien al weer thuis. Dat klinkt toch wel erg fijn om weer thuis te zijn. Ik hoop dat je een fantastische reis in Israel hebt (gehad) en dat je snel je draai in NL weer vindt. Maar jou kennende: jij redt het overal, Anne! Je bent een kanjer!!
Tot ziens op 31 januari, dat is al over 1,5 week!! Ik ga dan eens goed naar je kijken en ik wil graag je lekkerste Turkse recepten horen! Ik heb er nu al zin in ;)
Dikke kus,
Margreet -
21 Januari 2014 - 10:19
Margreet:
PS:
Toch maar even google translate geraadpleegd maar 'tot ziens' vind ik toch net iets eenvoudiger uit te spreken dan görüşürüz. Het lijkt me een heel moeilijke taal, dat Turks. Goed dat je Turkse lessen hebt gevolgd, ze kunnen in NL zo maar van pas komen :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
