Het studeren is begonnen!
Blijf op de hoogte en volg Anne
29 September 2013 | Turkije, Istanbul
Hoi allemaal!
Hier weer even een update uit Istanbul. Het gaat hier allemaal nog steeds goed, nog steeds naar m’n zin gelukkig. Afgelopen maandag begonnen de lessen en dat was best even wennen! Drie maanden vakantie gehad en om dan ineens weer in de collegebanken te zitten is toch wel even omschakelen. Wat het omschakelen nog net even wat lastiger maakte, was dat het weer hier nog steeds zo ontzettend lekker is! De zon schijnt volop en het is ca. 27 graden, dus dat vakantiegevoel wil maar niet weg! Gelukkig was het nog niet zo’n actief weekje wat studie betreft. Het systeem in Istanbul is anders dan wat ik gewend ben. Vorige week om een bepaalde tijd ging het inschrijfsysteem open en kon iedereen (alle 12.000 studenten) zich inschrijven voor de vakken die hij/zij wilde gaan volgen. Dat werkt natuurlijk voor geen meter want heel dat systeem loopt vast. Ik kon bijv. pas na een uur inloggen, en dan moet je dan nog maar geluk hebben dat de vakken die je wilt volgen nog niet vol zijn. Als een vak al wel vol zit moet je de leraar een smeekbede sturen of je alsje- alsjeblieft het vak mag volgen. En als je dan nog niet wordt geaccepteerd moet je naar de eerste les gaan om nogmaals te smeken. Best wel een vreemd systeem dus. Wat wel weer een voordeel is, is dat je de eerste week gewoon naar alle lessen kan gaan die je leuk lijken, en dan proberen om voor dat vak geaccepteerd te worden. Mijn rooster zat best wel vol gepland deze week, omdat ik nog niet goed wist welke vakken ik wilde. Als het goed is heb ik nu een aantal leuke vakken die ik mag gaan volgen, maar ergens deze week wordt het officiële rooster pas bekend, nog even afwachten dus! Allemaal heel ingewikkeld, maar het komt erop neer dat ik deze week nog niet echt les heb gehad, maar meer introducties van wat elk vak inhield. Lessen die twee uur horen te duren waren vaak na een klein half uurtje al klaar (prima!). Toch moest ik voor een aantal vakken al wel gelijk een hoop studeren. Voor afgelopen vrijdag moest ik bijv. al 100 blz. lezen en daar een kort reactie paper over schrijven. Dat was best wel even schrikken, want als je voor alle 5 of 6 vakken die je volgt zoveel moet doen wordt dat wel een full time week studeren. Gelukkig ben ik erachter gekomen dat de Turkse mentaliteit wat anders is dan die in Nederland, en als ze zeggen dat je voor vrijdag het hoofdstuk moet lezen en een paper moet inleveren, betekent dat niet dat dat ook werkelijk moet. Donderdag heel de avond bezig geweest en vrijdag kwam ik braaf naar de les met mijn huiswerk gedaan, zegt die docent: het was toch een beetje kortdag dus jullie mogen het dinsdag inleveren. Toen ze vroeg wie het allemaal al hadden gedaan en een stuk of 10 staken hun vinger op (de exchange studenten waarschijnlijk) was ze helemaal verbaasd en vond ze het supergoed van ons! Toch wel een verschil met Nederland, waar een dead line ook echt een dead line. Nog grappiger is dat in de cursushandleiding van een ander vak stond dat als je het paper wat je voor dat vak moet schrijven op tijd inlevert, je bonuspunten krijgt. Haha, vond ik wel een goeie. Dus wat ik moet lezen en moet doen is allemaal redelijk veel, maar ze zijn hier wat minder strict en de toetsing is volgens mij ook wat makkelijker dan in Nederland.
Genoeg over de lessen, want heb natuurlijk ook nog een hoop leuke dingen gedaan! Woensdagavond was er een feest georganiseerd voor alle exchange studenten in een club Taksim (het uitgaanscentrum). Het was op een het dakterras van een hoog gebouw, waarbij je heel mooi uitzicht over de stad had. Was leuk om ook studenten van andere universiteiten in Istanbul te ontmoeten. Maar ook die avond bleek weer dat de exchange studenten uit weinig andere landen dan Nederland, Duitsland en Amerika komen. Donderdag na het feest mijn wekker gezet, omdat ik om 11 uur college had. Toen ik net op het punt stond weg te gaan van huis, bleek dat ik niet wist waar ik heen moest en dat dat ook nergens op het rooster stond. Dat betekende dus een dagje vrij en dat betekende lekker naar het zwembad, die afgelopen week voor het laatst open was! Ik was erg nog niet geweest maar was een heerlijk zwembadje. Uitzicht over Istanbul en de bosporus terwijl je aan het zwemmen bent maak je niet vaak mee denk ik. Vrijdag was het ook lekker weer en ben ik, na mijn colleges, met een paar anderen naar het strand geweest. Lekker zonnen, beachvolleyballen en zwemmen was een goed begin van het weekend. De terugweg naar huis was minder. We zaten in een bus waar iedereen als een stel varkens op elkaar gepropt stond en waar gewoon echt letterlijk niemand meer bijkon. Heb nog nooit met zo’n overvolle bus gereisd. En dan reis je ook nog eens door dat vreselijke verkeer van Istanbul. Het zou kunnen dat ik het al heb verteld maar dat verkeer hier is echt om niet goed van te worden. Daar kwam ik al op de eerste dag achter tijdens mijn taxirit naar het hostel. Niemand houdt zich aan de verkeersregels, wordt van links en rechts ingehaald, iedereen rijdt kris kras over de snelweg, wordt constant getoeterd zonder enige reden, er zijn geen gordels in de auto (of tenminste, er zijn wel gordels maar geen ding om die gordel in te doen. Heb gehoord dat het hier niet netjes is om een gordel om te doen want dat is een teken dat je de chauffeur niet vertrouwt), heel veel files, een zebrapad betekent echt geen voorrang voor voetgangers etc. etc. Ik kan me er echt over verbazen hoe dat hier gaat. Maar het is hartstikke gevaarlijk dus het is uitkijken geblazen als je op straat loopt! Vrijdagavond na het strand heb ik voor het eerst (een soort van) gekookt en verder lekker avondje niks gedaan. Zaterdag was het tijd voor wat sightseeing! Heb met 3 andere studenten de bus naar Taksim genomen en een beetje op het plein en in het Gezi park, wat ernaast ligt, gelopen. Heel mooi en rustgevend park, dus lastig voor te stellen dat daar een paar maanden (en zelfs 2 weken) geleden grote protesten waren. Je ziet nog wel een hoop politie staan om alles in de gaten te houden. Vervolgens zijn we over Istiklal street (die 2 km lang is) naar de Galata tower gelopen. Deze zijn we opgeklommen (of nouja, met de lift omhoog gegaan en toen nog een klein trappetje opgelopen) en vanaf daar heb je echt een supermooi uitzicht over heel Istanbul! Je kon boven een rondje lopen en had dus 360 graden uitzicht over de stad en zag alle moskeeën en paleizen. Dit is wel één van de high lights van Istanbul dus heb weer iets wat ik van mijn lijstje kan afstrepen! Toen we terug waren nog lekker ergens gegeten (Turkse pizza mmm, alleen zonder knoflooksaus dus hij was wel iets minder lekker dan ik gewend ben in Nederland) en ’s avonds had ik weer een bootfeestje. Vandaag lekker uitgeslapen en toen gebruncht met een Nederlands meisje. En vanmiddag eindelijk getennist!! Zou dus eigenlijk vorige week maandag tennisles hebben maar paar uur van tevoren kreeg ik een mail dat de eerste les een theorieles (?) zou zijn en meer zou dienen om ons allemaal voor te stellen en zo, we zouden nog niet gaan tennissen. Dus ik vond het niet echt nodig om daar mijn bed voor uit te komen. Verder blijkt dat het echt niks voorstelt en voor beginners is die echt nog niks kunnen, dus ik ga er morgen ook niet heen en schrijf me gewoon uit voor die les. Maar mijn huisgenoot tennist ook heel af en toe dus we zijn vandaag samen gaan tennissen bij de baan bij de uni. Hij kon racktets lenen van zijn oom dus dat was erg fijn. Hij heeft nooit les gehad of iets en doet het gewoon heel af en toe voor de lol. Echt goed was hij dus niet, maar hij kon de bal wel terug slaan dus we hebben gewoon rustig overgespeeld, was best prima. Er zijn hier ook allemaal studentenclubs (sportclubs/teams, debatteerclub, muziekclub, dat soort dingen) en blijkt dus ook een tennisteam te zijn. Dat team bestaat echter maar uit 4 jongens en 4 meisjes van de hele uni, en ze schijnen heel goed te zijn. Je moet ook auditie doen om in het team te komen. Lijkt me heel leuk, dus dat ga ik dan maar proberen! Ik denk niet dat ik veel kans maak, maar wie weet. Geen idee wat het niveau hier is dus weet echt niet wat ik moet verwachten. Maar donderdag zijn audities dus daar ga ik gewoon heen, en ik reken er niet op dat ik in het team kom maar we gaan het zien!
Verder heb ik niet zo heel veel boeiends meegemaakt. Wat wel leuk is, is dat je steeds meer over andere culturen en landen leert doordat je met allemaal internationale studenten zit. Je merkt af en toe wel echt cultuurverschillen. Op die boatparty bijvoorbeeld stond ik op een gegeven moment met wat Amerikaanse meisjes te dansen, nou ik voelde me echt zo’n outsider! Allemaal zo typisch Amerikaans, overdreven dansen, helemaal los gaan. En dan stond ik er tussen .. Ik hou ook wel van lekker los gaan maar dit was toch wel buiten mijn niveau, haha. Verder ben ik achter een leuk feitje over Korea gekomen. Had het er met een Koreaanse jongen over hoe oud we waren, dus ik zeg ik ben 21, en jij? ‘Ik weet niet precies hoe oud ik ben, 22 of 23 ofzo’. Nou ik moest keihard lachen, hoe kan je nou niet weten hoe oud je bent?! Maar het blijkt dus dat de Koreaanse jaartelling anders is dan in Europa. Als je geboren wordt ben je 1 jaar, en elke oud&nieuw word je een jaar ouder. Dus stel iemand is in januari geboren en iemand in december van hetzelfde jaar, als het nieuwe jaar begint worden ze allebei een jaar ouder. Haha is toch vreemd!! Nog nooit gehoord zoiets. En je viert je verjaardag wel, maar op je verjaardag word je niet ouder, dat word je pas met Nieuwjaar. Dus in Korea was hij 24, maar in Europa 22. Zulke dingen zijn allemaal wel heel leuk om te horen!
Nou ja, verder gaat dus alles prima hier! Nog steeds wel blij met mijn kamer, ook al kan ik me wel irriteren aan mijn huisgenoten. Ze zijn allebei hartstikke aardig hoor, daar niet van, maar ze zijn altijd thuis en zo lui!! Die jongen zit altijd op de bank achter z’n laptop series te kijken. Hij heeft geen normaal ritme dus kan de hele nacht series kijken en dan ’s ochtends gaan slapen. Kwam laatst de woonkamer/keuken in en toen lag hij op de bank te slapen, was ie in slaap gevallen. Kon ik mijn was niet doen omdat dat zoveel herrie maakt en dan zou hij wakker worden. Of dan kom ik thuis van mijn college en zit hij weer op de bank. Zeg ik van hé jij had toch ook college vandaag? ‘Ja ik was in slaap gevallen dus heb het gemist.’ Nou daar kan ik echt niet bij met mijn hoofd hoor. Of bijv. donderdag, zit hij de hele dag series te kijken en ’s avonds zouden we samen naar de meeting van het tennisteam gaan. Gaat hij net voordat het eten wordt bezorgd douchen, zodat we moeten wachten met eten en vervolgens ook nog eens te laat komen bij die meeting. Dan denk ik echt van je hebt de hele dag niks gedaan, en precies als we gaan eten moet jij douchen. Zo onlogisch allemaal. Maargoed, nogmaals, ze zijn allebei hartstikke aardig en kan het goed met ze vinden. Het huis ligt echt op een prima locatie. Vind het heerlijk dat ik naar de universiteit kan lopen, de laatste keer dat ik naar school liep was in groep 8! Ik sta ’s ochtends een half uur voordat de les begint op, ik doe een kort broekje of een zomers jurkje aan en loop dan over een heuvel met een supermooi uitzicht naar de universiteit. Dat is toch wel echt genieten! En op deze manier blijft dat vakantiegevoel toch nog wel even, ook al is het studiejaar begonnen..
Ik zit al een paar minuten na te denken wat ‘doei’ in het Turks betekent, maar kan er niet opkomen, dus ik hou het maar gelukkig lekker bij Nederlands! Bedankt voor het lezen, en trouwens ook nog bedankt voor alle leuke reacties bij mijn vorige verslag! Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs!
Hier weer even een update uit Istanbul. Het gaat hier allemaal nog steeds goed, nog steeds naar m’n zin gelukkig. Afgelopen maandag begonnen de lessen en dat was best even wennen! Drie maanden vakantie gehad en om dan ineens weer in de collegebanken te zitten is toch wel even omschakelen. Wat het omschakelen nog net even wat lastiger maakte, was dat het weer hier nog steeds zo ontzettend lekker is! De zon schijnt volop en het is ca. 27 graden, dus dat vakantiegevoel wil maar niet weg! Gelukkig was het nog niet zo’n actief weekje wat studie betreft. Het systeem in Istanbul is anders dan wat ik gewend ben. Vorige week om een bepaalde tijd ging het inschrijfsysteem open en kon iedereen (alle 12.000 studenten) zich inschrijven voor de vakken die hij/zij wilde gaan volgen. Dat werkt natuurlijk voor geen meter want heel dat systeem loopt vast. Ik kon bijv. pas na een uur inloggen, en dan moet je dan nog maar geluk hebben dat de vakken die je wilt volgen nog niet vol zijn. Als een vak al wel vol zit moet je de leraar een smeekbede sturen of je alsje- alsjeblieft het vak mag volgen. En als je dan nog niet wordt geaccepteerd moet je naar de eerste les gaan om nogmaals te smeken. Best wel een vreemd systeem dus. Wat wel weer een voordeel is, is dat je de eerste week gewoon naar alle lessen kan gaan die je leuk lijken, en dan proberen om voor dat vak geaccepteerd te worden. Mijn rooster zat best wel vol gepland deze week, omdat ik nog niet goed wist welke vakken ik wilde. Als het goed is heb ik nu een aantal leuke vakken die ik mag gaan volgen, maar ergens deze week wordt het officiële rooster pas bekend, nog even afwachten dus! Allemaal heel ingewikkeld, maar het komt erop neer dat ik deze week nog niet echt les heb gehad, maar meer introducties van wat elk vak inhield. Lessen die twee uur horen te duren waren vaak na een klein half uurtje al klaar (prima!). Toch moest ik voor een aantal vakken al wel gelijk een hoop studeren. Voor afgelopen vrijdag moest ik bijv. al 100 blz. lezen en daar een kort reactie paper over schrijven. Dat was best wel even schrikken, want als je voor alle 5 of 6 vakken die je volgt zoveel moet doen wordt dat wel een full time week studeren. Gelukkig ben ik erachter gekomen dat de Turkse mentaliteit wat anders is dan die in Nederland, en als ze zeggen dat je voor vrijdag het hoofdstuk moet lezen en een paper moet inleveren, betekent dat niet dat dat ook werkelijk moet. Donderdag heel de avond bezig geweest en vrijdag kwam ik braaf naar de les met mijn huiswerk gedaan, zegt die docent: het was toch een beetje kortdag dus jullie mogen het dinsdag inleveren. Toen ze vroeg wie het allemaal al hadden gedaan en een stuk of 10 staken hun vinger op (de exchange studenten waarschijnlijk) was ze helemaal verbaasd en vond ze het supergoed van ons! Toch wel een verschil met Nederland, waar een dead line ook echt een dead line. Nog grappiger is dat in de cursushandleiding van een ander vak stond dat als je het paper wat je voor dat vak moet schrijven op tijd inlevert, je bonuspunten krijgt. Haha, vond ik wel een goeie. Dus wat ik moet lezen en moet doen is allemaal redelijk veel, maar ze zijn hier wat minder strict en de toetsing is volgens mij ook wat makkelijker dan in Nederland.
Genoeg over de lessen, want heb natuurlijk ook nog een hoop leuke dingen gedaan! Woensdagavond was er een feest georganiseerd voor alle exchange studenten in een club Taksim (het uitgaanscentrum). Het was op een het dakterras van een hoog gebouw, waarbij je heel mooi uitzicht over de stad had. Was leuk om ook studenten van andere universiteiten in Istanbul te ontmoeten. Maar ook die avond bleek weer dat de exchange studenten uit weinig andere landen dan Nederland, Duitsland en Amerika komen. Donderdag na het feest mijn wekker gezet, omdat ik om 11 uur college had. Toen ik net op het punt stond weg te gaan van huis, bleek dat ik niet wist waar ik heen moest en dat dat ook nergens op het rooster stond. Dat betekende dus een dagje vrij en dat betekende lekker naar het zwembad, die afgelopen week voor het laatst open was! Ik was erg nog niet geweest maar was een heerlijk zwembadje. Uitzicht over Istanbul en de bosporus terwijl je aan het zwemmen bent maak je niet vaak mee denk ik. Vrijdag was het ook lekker weer en ben ik, na mijn colleges, met een paar anderen naar het strand geweest. Lekker zonnen, beachvolleyballen en zwemmen was een goed begin van het weekend. De terugweg naar huis was minder. We zaten in een bus waar iedereen als een stel varkens op elkaar gepropt stond en waar gewoon echt letterlijk niemand meer bijkon. Heb nog nooit met zo’n overvolle bus gereisd. En dan reis je ook nog eens door dat vreselijke verkeer van Istanbul. Het zou kunnen dat ik het al heb verteld maar dat verkeer hier is echt om niet goed van te worden. Daar kwam ik al op de eerste dag achter tijdens mijn taxirit naar het hostel. Niemand houdt zich aan de verkeersregels, wordt van links en rechts ingehaald, iedereen rijdt kris kras over de snelweg, wordt constant getoeterd zonder enige reden, er zijn geen gordels in de auto (of tenminste, er zijn wel gordels maar geen ding om die gordel in te doen. Heb gehoord dat het hier niet netjes is om een gordel om te doen want dat is een teken dat je de chauffeur niet vertrouwt), heel veel files, een zebrapad betekent echt geen voorrang voor voetgangers etc. etc. Ik kan me er echt over verbazen hoe dat hier gaat. Maar het is hartstikke gevaarlijk dus het is uitkijken geblazen als je op straat loopt! Vrijdagavond na het strand heb ik voor het eerst (een soort van) gekookt en verder lekker avondje niks gedaan. Zaterdag was het tijd voor wat sightseeing! Heb met 3 andere studenten de bus naar Taksim genomen en een beetje op het plein en in het Gezi park, wat ernaast ligt, gelopen. Heel mooi en rustgevend park, dus lastig voor te stellen dat daar een paar maanden (en zelfs 2 weken) geleden grote protesten waren. Je ziet nog wel een hoop politie staan om alles in de gaten te houden. Vervolgens zijn we over Istiklal street (die 2 km lang is) naar de Galata tower gelopen. Deze zijn we opgeklommen (of nouja, met de lift omhoog gegaan en toen nog een klein trappetje opgelopen) en vanaf daar heb je echt een supermooi uitzicht over heel Istanbul! Je kon boven een rondje lopen en had dus 360 graden uitzicht over de stad en zag alle moskeeën en paleizen. Dit is wel één van de high lights van Istanbul dus heb weer iets wat ik van mijn lijstje kan afstrepen! Toen we terug waren nog lekker ergens gegeten (Turkse pizza mmm, alleen zonder knoflooksaus dus hij was wel iets minder lekker dan ik gewend ben in Nederland) en ’s avonds had ik weer een bootfeestje. Vandaag lekker uitgeslapen en toen gebruncht met een Nederlands meisje. En vanmiddag eindelijk getennist!! Zou dus eigenlijk vorige week maandag tennisles hebben maar paar uur van tevoren kreeg ik een mail dat de eerste les een theorieles (?) zou zijn en meer zou dienen om ons allemaal voor te stellen en zo, we zouden nog niet gaan tennissen. Dus ik vond het niet echt nodig om daar mijn bed voor uit te komen. Verder blijkt dat het echt niks voorstelt en voor beginners is die echt nog niks kunnen, dus ik ga er morgen ook niet heen en schrijf me gewoon uit voor die les. Maar mijn huisgenoot tennist ook heel af en toe dus we zijn vandaag samen gaan tennissen bij de baan bij de uni. Hij kon racktets lenen van zijn oom dus dat was erg fijn. Hij heeft nooit les gehad of iets en doet het gewoon heel af en toe voor de lol. Echt goed was hij dus niet, maar hij kon de bal wel terug slaan dus we hebben gewoon rustig overgespeeld, was best prima. Er zijn hier ook allemaal studentenclubs (sportclubs/teams, debatteerclub, muziekclub, dat soort dingen) en blijkt dus ook een tennisteam te zijn. Dat team bestaat echter maar uit 4 jongens en 4 meisjes van de hele uni, en ze schijnen heel goed te zijn. Je moet ook auditie doen om in het team te komen. Lijkt me heel leuk, dus dat ga ik dan maar proberen! Ik denk niet dat ik veel kans maak, maar wie weet. Geen idee wat het niveau hier is dus weet echt niet wat ik moet verwachten. Maar donderdag zijn audities dus daar ga ik gewoon heen, en ik reken er niet op dat ik in het team kom maar we gaan het zien!
Verder heb ik niet zo heel veel boeiends meegemaakt. Wat wel leuk is, is dat je steeds meer over andere culturen en landen leert doordat je met allemaal internationale studenten zit. Je merkt af en toe wel echt cultuurverschillen. Op die boatparty bijvoorbeeld stond ik op een gegeven moment met wat Amerikaanse meisjes te dansen, nou ik voelde me echt zo’n outsider! Allemaal zo typisch Amerikaans, overdreven dansen, helemaal los gaan. En dan stond ik er tussen .. Ik hou ook wel van lekker los gaan maar dit was toch wel buiten mijn niveau, haha. Verder ben ik achter een leuk feitje over Korea gekomen. Had het er met een Koreaanse jongen over hoe oud we waren, dus ik zeg ik ben 21, en jij? ‘Ik weet niet precies hoe oud ik ben, 22 of 23 ofzo’. Nou ik moest keihard lachen, hoe kan je nou niet weten hoe oud je bent?! Maar het blijkt dus dat de Koreaanse jaartelling anders is dan in Europa. Als je geboren wordt ben je 1 jaar, en elke oud&nieuw word je een jaar ouder. Dus stel iemand is in januari geboren en iemand in december van hetzelfde jaar, als het nieuwe jaar begint worden ze allebei een jaar ouder. Haha is toch vreemd!! Nog nooit gehoord zoiets. En je viert je verjaardag wel, maar op je verjaardag word je niet ouder, dat word je pas met Nieuwjaar. Dus in Korea was hij 24, maar in Europa 22. Zulke dingen zijn allemaal wel heel leuk om te horen!
Nou ja, verder gaat dus alles prima hier! Nog steeds wel blij met mijn kamer, ook al kan ik me wel irriteren aan mijn huisgenoten. Ze zijn allebei hartstikke aardig hoor, daar niet van, maar ze zijn altijd thuis en zo lui!! Die jongen zit altijd op de bank achter z’n laptop series te kijken. Hij heeft geen normaal ritme dus kan de hele nacht series kijken en dan ’s ochtends gaan slapen. Kwam laatst de woonkamer/keuken in en toen lag hij op de bank te slapen, was ie in slaap gevallen. Kon ik mijn was niet doen omdat dat zoveel herrie maakt en dan zou hij wakker worden. Of dan kom ik thuis van mijn college en zit hij weer op de bank. Zeg ik van hé jij had toch ook college vandaag? ‘Ja ik was in slaap gevallen dus heb het gemist.’ Nou daar kan ik echt niet bij met mijn hoofd hoor. Of bijv. donderdag, zit hij de hele dag series te kijken en ’s avonds zouden we samen naar de meeting van het tennisteam gaan. Gaat hij net voordat het eten wordt bezorgd douchen, zodat we moeten wachten met eten en vervolgens ook nog eens te laat komen bij die meeting. Dan denk ik echt van je hebt de hele dag niks gedaan, en precies als we gaan eten moet jij douchen. Zo onlogisch allemaal. Maargoed, nogmaals, ze zijn allebei hartstikke aardig en kan het goed met ze vinden. Het huis ligt echt op een prima locatie. Vind het heerlijk dat ik naar de universiteit kan lopen, de laatste keer dat ik naar school liep was in groep 8! Ik sta ’s ochtends een half uur voordat de les begint op, ik doe een kort broekje of een zomers jurkje aan en loop dan over een heuvel met een supermooi uitzicht naar de universiteit. Dat is toch wel echt genieten! En op deze manier blijft dat vakantiegevoel toch nog wel even, ook al is het studiejaar begonnen..
Ik zit al een paar minuten na te denken wat ‘doei’ in het Turks betekent, maar kan er niet opkomen, dus ik hou het maar gelukkig lekker bij Nederlands! Bedankt voor het lezen, en trouwens ook nog bedankt voor alle leuke reacties bij mijn vorige verslag! Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs!
-
29 September 2013 - 22:56
Liesbeth:
He lieverd!
Net voordat ik mijn bed in wil gaan na een vol weekend zie ik dat je weer (wat ben je vlot zeg!) een verslag hebt geschreven, heerlijk!
Vreemd dat er geen goede deadlines zijn bij het inleveren van stukken, daar krijg je toch luie studenten van, leve de bonussen dan maar!
Hopelijk blijft het zonnetje nog even bij je schijnen, handig voor je boatparty's!!
Die huisgenoot zal inmiddels wel eelt op zijn billen hebben van het hangen op die bank, neem 'm maar vaak mee naar de tennisbaan!
Nou Sharapova, ik wens je succes bij je tennisauditie (alleen het woord al!), een avontuur op zich!
Ik zeg doei, in Turks Şimdilik hoşça kal,( even gegoogeld), geen idee of het goed is maar na jouw Turkse lessen kom je daar wel achter.
Welterusten voor straks!! xxxx -
30 September 2013 - 08:10
Jettie:
Hey Anne,
Wat een geweldig verslag weer!!!
Klinkt allemaal weer leuk. Sommige dingen zijn herkenbaar, zaols dat drukke verkeer en die overvolle bussen waar echt geen kip meer bij kan.
Je kunt er amper uit als je op de plaats van bestemming bent.
Leuke foto's ook, die bij het zwembad lijkt echt een vakantie kiekje :-)
Succes met de studie en ben benieuwd hoe de tennisauditie verloopt.
Liefs en groetjes van de overbuuf. -
30 September 2013 - 14:31
Margreet:
Nou Anne, het klinkt inderdaad meer als een vakantiereisje dan een studie-exchange!! Geniet er maar van zo lang het kan. Misschien starten de Turken rustig maar gaan ze als een speer als ze eenmaal op gang zijn gekomen... Waarschijnlijk niet als ik naar het tempo van je huisgenoot kijk, wat een figuur!
Tot de volgende keer,
Margreet -
30 September 2013 - 15:38
Willeke Heij:
Ha Anne,
Kapsamlı bir rapor hava neydi. Bunu yazmak tatil üç ay sonra ritmi geri alabilirim ama bu sadece beş ay bir uzantısıdır.Hava hala güzel, plaj ve deniz yürüme mesafesinde, büyük bir oda, dışarı çıkmak için güzel bir "dost yolcuları", ucuz ve lezzetli yemekler, spor olanakları ve eğitim de çok rahat olduğunu. Kapalı gelmiyor bir şey, yarın da olabilir. Bu nedenle fazladan ev ödevi şimdi istiyoruz. Direksiyon Dedim mesajın bir hafta içinde çeviri almak istiyorum. Ve oda arkadaşı çok kolay olduğunu, duymak sormayın.
Eğlenceli ve boynuzları, sahip
Bye
Willeke
Omdat ik dus bang ben dat je duimen zit te draaien daar in dat Istanbul, hierboven een klein stukje tekst om te vertalen en niet vragen aan die huisgenoot wat er staat want die raakt dan geïrriteerd omdat hij zijn filmpje niet kan afkijken. Ik zal je vast verklappen dat er voor doei geen Turkse vertaling is, dat wordt dus Bye. Een kind kan de was doen. Gaarne volgende week maandag inleveren bij mij en dat is dan ook tevens de deadline. Het gaat er hier namelijk anders aan toe.....
Dag hoor, fijne week,
Groetjes Willeke
-
30 September 2013 - 17:30
Joy:
Anne!
Leuk om te lezen over je leventje daar in Istanbul! Ik had nog helemaal niet gezien dat je een reisverslag was begonnen. Wat bizar dat dat studiesysteem zo anders werkt, ik zou helemaal in de stress raken haha.
Maar verder is alles wat je vertelt wel jaloersmakend :P. Grappig ook dat feitje over Korea. Moest ook zo lachen toen je vertelde over die jongen van unitas over de app.
Irritant van je huisgenoot maar ik zal proberen me er niet te veel van aan te trekken en als hij weinig rekening houdt met jullie zou ik dat ook niet met hem doen.
Wens je nog succes met je studie daar en natuurlijk vooral heel veel plezier!!
Liefss
-
30 September 2013 - 23:11
Ellen:
Leuk om je bericht te lezen, het is weer een heel avontuur. Zelf ben ik net naar Italie geweest, begonnen met de koffers niet aangekomen en verder een failliet reisbureau, uiteindelijk is alles goed afgelopen, jij succes daar. Hoop dat je veel leuke vakken kan gaan volgen. groet Ellen. -
01 Oktober 2013 - 09:41
Willeke Heij:
Goedemorgen Anne,
Je krijgt je eerste onvoldoende hoor voor de belabberde vertaling. Ik kon er geen touw aan vastknopen. Hieronder de juiste vertaling;
Ha Anne,
Wat een heerlijk uitgebreid verslag was het weer. Je schrijft wel na drie maanden vakantie moet ik weer in het ritme komen maar dit is gewoon een verlenging van vijf maanden. Het weer is nog heerlijk, strand en zee op loopafstand, een prima kamer, leuke "mede-vakantiegangers" om mee te gaan stappen, goedkoop en lekker eten, gelegenheid om te sporten en het studeren gaat ook heel relaxed. Wat vandaag niet af komt, kan morgen ook. Daarom stuur ik je nu wat extra huiswerk. Ik wil binnen een week de vertaling van bovengenoemd bericht ontvangen. Dus volgende week maandag is de deadline, geen uitstel mogelijk.
Nog maar even goed oefenen Anne want dit leek nergens op. Ik hoop dat je meer succes hebt met je tennis auditie. Moet je soms eerst een openingslied ten gehore brengen?? "I am the champion!!!!", wat dacht je daarvan??? Succes hoor,
Groetjes Willeke -
02 Oktober 2013 - 12:28
Marly Scholten:
Hoi lief Annetje ,
Wat heb je toch een heerlijke stijl van schrijven. Wanneer ik het lees zie ik het in beelden voor me. Ik vind het fijn dat je het nog steeds zo goed naar je zin hebt en hoe makkelijk je met nieuwe situaties om kan gaan. Wel jammer dat er niet meer studenten zijn dan voornamelijk Duitsers en Amerikanen maar Qua netwerk wel goed denk ik. Dat verhaal over leeftijd..goh , inderdaad nooit ergens gelezen. Nu ben ik benieuwd naar je volgende verslag...het tennisteam....ze zullen echt niet speelsterkte 3 hebben denk ik. Het zal best hard werken worden daar op de universiteit en flink wennen maar zoals altijd...ik geloof in je...liefs / kus Marly
-
02 Oktober 2013 - 14:53
Anneke:
Hoi Anne,
Nou, als je ooit geen baan kan vinden, kun je zeker journalist worden!
Wat schrijf je toch leuk!
Ik geniet met je mee!
Veel plezier!
Anneke -
02 Oktober 2013 - 20:08
Ruud:
Lieve, stoere nicht,
Wat een geweldige ervaring deze uitwisseling.
Terwijl ik je avonturen zit te lezen en verbaasd ben wat je allemaal gedaan en gezien hebt, moet ik wel lachen over de opmerking halverwege je verhaal: ''Verder heb ik niet zo heel veel boeiends meegemaakt''.
Mocht de studie niet lukken dan kan je altijd nog correspondent worden, bijvoorbeeld in Korea, met als voordeel dat je gelijk een jaar jonger bent, als ik je uitleg goed begrepen heb.
Veel plezier nog en veel succes met je tennis auditie, we zijn benieuwd. Ga op zijn Tiod's dan haal je het wel.
Doei. (=gegroet in Gouds dialect.)
Ruud. -
04 Oktober 2013 - 15:45
Tante Annie.:
Ha Anne,
Morgen was ik van plan om dit reisverslag te lezen.
Maar ik kon het niet laten om het nu te doen.
Je schrijven is zo leuk dat ik dacht ik ga nu toch weer lezen.
Het was weer genieten. Tot de volgende keer.
Tante Annie. -
10 Oktober 2013 - 08:32
Bibianne :
Hey Anne
Was weer een leuk verslag xxxBieb -
10 Oktober 2013 - 17:35
Gerard:
Hi Anne,
Een beetje laat je verslag gelezen, het lezen kost me al veel tijd, maar jij moest het ook nog intikken. Ik heb er van genoten. Geweldig hoe je je daar gesetteld hebt en het is heel goed voor je internationale ontwikkeling, zeker als je met een soort vakantiegevoel daar kan studeren en uiteraard een beetje feesten
in een stad waar meer mensen wonen dan in heel Nederland. Ga je nog naar Turkije- Nederland ?
Nou veel plezier en ben benieuwd naar je volgende verslag,
Groet Gerard -
21 Oktober 2013 - 12:59
Paul Van Vliet:
Jaaaaa goedemiddag,
Ik vroeg me al af, wanneer komt het verhaal met irritaties!
Ik ging me al zorgen maken, maar ben blij dat de irritaties naar boven zijn gekomen hahaa.
Over die deadlines, in Nederland doen ze er niet moeilijk over heur, als je maar goede smoesjes gebruikt ;)
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
